Er alles aan gedaan om het te vermijden. Maar ik ben onwetend in een wolk corona gelopen. De desbetreffende collega was dus twee dagen later niet meer op kantoor. Hij was thuis.
Hij hoestte de desbetreffende maandag nog en ik riep: “Corona?”. Hij antwoordde: “Yeah right”. We lachten en gingen vrolijk verder…
Heb geen acht geslagen op zijn afwezigheid, omdat we allemaal wat vaker wisselend thuis werken en we onze verdieping over 4 personen hebben verdeeld. Dus alleen op het moment dat je bij elkaar moet zijn, voor bijvoorbeeld meekijken op een scherm en zelfs dat is minimaal, zitten we in dezelfde ruimte. Maar anders zit er zelfs in de looppaden meer dan 2 meter tussen.
Afgelopen maandag kwam ik op kantoor en in onze “kantoortuin” beneden zaten nog twee collega’s. Drie waren er ziek of in quarantaine, de vierde was bezig met andere klussen. De desbetreffende drie collega’s had ik de gehele week niet gezien.
Na de grappen over “het is wel druk in je eentje” ging het gesprek over onze missende collega’s beneden. Toen, dus een week later, hoorde ik tussen neus en lippen door dat mijn collega van boven, met zijn twee kinderen ook besmet was…
Ik heb mijn koffie opgedronken, een tweede kopje gepakt en zat de film terug te draaien van een week eerder en ik realiseerde me, dat ik potentieel een probleem had. En ik werd op dat moment verschrikkelijk kwaad, omdat deze – voor mij cruciale informatie – was achtergehouden op het moment dat het bekend was (namelijk op woensdag).
Ik ben daarna naar huis gereden, me nog niet realiserend dat ik eigenlijk nu ook nog in quarantaine zou moeten en heb m’n frustratie eerst thuis maar even geuit.
Wij hebben namelijk de avond daarvoor, dus 6 dagen na mijn potentieel blootstelling, m’n schoonmoeder te eten gehad voor de verjaardag van haar overleden man. Die is niet meer in staat om zelfstandig voor zich zelf te zorgen en daar hangt een hele keten van thuiszorg en familie omheen… En dat is precies de reden, waarom wij dus vanaf het begin van de corona crisis er wel heel erg scherp op zijn.
Ik had op dat moment nog steeds geen klachten. Een beetje spierpijn, hoofdpijn en moe.
Gelijk maar een afspraak gemaakt met de GGD voor een coronatest. Waarom een sneltest als je alleen wilt uitsluiten of je toch niks mankeert. Quarantaine doe je namelijk niet voor je zelf, maar voor je omgeving.
Maar zo’n coronatest geeft toch stiekem wel wat stress, zeker het wachten op de uitslag…
Gelukkig kon ik nu twee uur later terecht (en dat is wel wat anders dan 3 dagen wachten) en de test (ondertussen voor mij de 4e) viel mee.
’s middags kreeg ik wel wat klachten. Hoofdpijn, spierpijn. Maar die klachten zouden ook stress gerelateerd kunnen zijn. En wachten geeft stress…
De volgende ochtend: geen uitslag. Collega’s vragen: weet je het al en het antwoord is: nee
’s middags: geen uitslag en ’s avonds om/rond 9 uur staat er een mailtje. Uw uitslag is binnen 15 minuten beschikbaar op coronatest.nl
Computer gepakt, ingelogd en … Toen waren we beiden even stil. De uitslag was “Positief”. En dan begint het ….
Eerst maar m’n opdrachtgever gebeld. Na een verwijt dat ik in het buitenland ben geweest (waar ik 10 dagen in quarantaine heb gezeten) en wat langer dan 10 dagen geleden is, pakt hij het zakelijk op. Ik heb aangegeven welke collega’s ik contact mee heb gehad en die zijn allemaal door de teststraat heen gehaald. Iedereen uit die groep negatief.
Ondertussen de thuiszorg gebeld en m’n schoonmoeder wordt de komende 8 dagen door marsmannetjes bezocht, maar ze gaan niet testen totdat ze klachten krijgt. Hopelijk houden ze wel haar kamer in Breezicht nu vast en komt ze niet opnieuw op een wachtlijst….
Nog een paar mensen in onze directe omgeving zijn wel gelijk gaan testen en iedereen met wie ik in direct contact ben geweest is “negatief”.
Uitgebreid met de GGD contact gehad en mijn besmettelijke periode is vermoedelijk in het weekend geweest. Dus mijn collega’s hebben het niet van mij;) En we zitten gezellig met z’n drieen in quarantaine. Of eigenlijk: ik ben “ziek”; de rest zit vanwege mij in quarantaine.
Nu, 10 dagen na mijn vermoedelijke besmetting, schrijf ik dit verhaal om deze ongewenste stap op mijn bucketlist met de wereld te delen.
Ik ben nog steeds niet blij met het feit dat ik mijn potentiele blootstelling pas na een week wist, maar sinds het begin van de corona crisis handelen wij wel naar de situatie dat het fout kan gaan.
Voor mijn zoon is er een thuiswerkplek, die zit dus “vol enthousiasme” aan zijn schoolwerk
Mijn besmetting had ik alleen kunnen voorkomen door thuis te werken; ik zit net in een stukje project fase, waarbij gebruikers begeleid moeten worden dus dat is lastig.
Op kantoor hebben we boven nog ARKO, iets wat we wel gebruiken om te ventileren, maar nu dus even niet. Maar zelfs als iedereen mondkapjes op had gehad, had ik deze besmetting niet kunnen voorkomen. Dus door aanwezig te zijn, op de verkeerde plek en verkeerde tijd, was ik zowiezo het haasje, want ik ben vermoedelijk gewoon een volledige coronawolk binnen gelopen in het kantoor van mijn collega.
Mijn klachten zijn dermate minimaal, dat ik mijzelf alleen heb laten testen op basis van het feit dat ik vermoedelijk bloot gesteld ben geweest. Dus op het moment van afspraak maken, niet op basis van klachten. Ik heb nu overigens wel griep klachten. Vanaf 1 december kan iedereen zich laten testen op basis van deze situatie. Nu moet je er nog voor liegen.
Mijn quarantaine loopt tot 24 uur na mijn laatste klachten. Dat betekend dat wij voldoende eten in huis hebben om de periode door te komen, alleen … hebben we nog maar twee rollen toiletpapier…